نمایش تاثیر گذاری بود و برای حمایت از تولیدات داخلی تلنگری به تماشاگر داشت اما تمام فضای حسی را در اخر اجرا با سخنرانی کارگردان که مثل مدیران مدرسه یاد اور می شدند و همچنین قدردانی ار همه دوست و آشنا و هم محلی کارگردان و وادار تماشاگر برای تشویق آن عزیزان تمام احساس را از بین می برد و از اینکه من تماشاگر هم با پرداخت بلیت امده ام از افرادی که بلیت هدیه دارند قدردانی کنم، جای سوال فراوانی داشت که به کلی احساس و نمایش را از ذهن پاک می کرد.