تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
تماشاخانه ملک
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
خانه نمایش دا
تالار مولوی
تالار حافظ
تماشاخانه سنگلج
تالار هنر
تماشاخانه هیلاج
خانه هنر دیوار
مجموعه تئاتر لبخند
بلک باکس ایران مالSB > com/org | (HTTPS) localhost : 02:34:45
لطفا اگر نمایشو ندیدین و قصد دیدنشو دارین این مطلب رو نخونین
من بر خلاف دوستانی که در اینجا نظراتشون رو خوندم با احترام به همه نظرات،نمایش رو ... دیدن ادامه ›› اصلا دوست نداشتم و عادت هم ندارم از نمایشی که نپسندم مطلبی براش بنویسم چون معتقدم ممکنه حتی یکنفر نظر مخالف من رو بخونه و به خاطرش نره و اون نمایش یه تماشاچی کمتر داشته باشه ولی دلیل نوشتنم موضوعی هست که پایینتر بهش اشاره میکنم از اونجا که فضاسازی در نمایش برام خیلی مهمه همیشه اول به دکور نمایش توجه میکنم و دکور این کار رو اصلا دوست نداشتم اگر دریافت من از دکور درست باشه و قرار بوده که دکور تداعی کننده یه چیزی مثل پشت بام های متعدد باشه چون بازیگران هم از اونجا به زمین نگاه میکردن اینه که دکور خیلی بد و بی سلیقه ساخته شده بود و بیشتر مثل چیزی بود که حالا گذاشته بودن که صحنه انگار خالی نباشه و بی نظمی و حرکت های آشفته بازیگران باعث شد که حتی کارگردانی رو هم دوست نداشته باشم و اما یه اتفاق بدی که دیشب افتاد که باعث خنده بعضی تماشاچی ها شد این بود بازیگر مرد که به سمت در یورش برد که در رو باز کنه یک دفه دیواری که کنار در بود در حالت سقوط قرار گرفت و بازیگر اینقدر دستپاچه شده بودکه نتونست تو بازی خودش بیاره و دیوار رو درست کنه و اتاق فرمان هوشمندی هم نبود که بتونه در قالب یک خاموشی لحظه ای در غالب بازی به کمک بازیگر بره و کسی هم پشت صحنه نبود انگار که بتونه از پشت دیوارو صاف کنه و کلا کم مونده بود که با فروپاشی دیوار نفس نمایش که مسدود بودن اون فضا بود تبدیل به مضحکه ای بشه
و اما دلیل نوشتن این مطلب به خاطر اینه که روی صحبتم با بازیگران این نمایشه آقای بازیگر خانم های بازیگر اگه واقعا کاری رو دوست ندارین اگه واقعا عشقی به کار ندارین لطفا از همون اول کارو قبول نکنین لطفاااااااا چون وقتی عشقی نداشته باشین حتی اگه بخواین هم نمیتونین تموم خودتونو تو صحنه عرضه کنین و به من تماشاچی که بلیط خریدم و ترافیک عصر تهران رو به جون خریدم کم فروشی و اجحاف میکنین موضوعی که دیشب به طرز وحشتناکی منو آزار داد این بود که بازیگرا انگار که فقط اومده بودن رو صحنه و رفع تکلیف یه کاریو انجام بدن و برن و همین شد 80 دقیقه بازی های کسل کننده و بی رمق رو فقط تحمل کردم و چشم به ساعت که کی نمایش تموم میشه و این موضوع اینقدر آزار دهنده بود که من تماشاچی هم متوجه شدم که فقط اومدین رو صحنه اجرا کردین و رفتین به همین بدی دقیقا،گناه من تماشاچی چی بود که هشتاد دقیقه رو صندلی های آزار دهنده حافظ نظاره گر بی رمقی و رفع تکلیفی بازی کردن شما سه بازیگر اصلی بودم ؟؟ حتی خانم ادبی چون باید به نمایش شیروانی داغ هم میرسید همون ابتدای رورانس دوان دوان رفتن در صورتیکه تفاوتش شاید فقط دو دقیقه بود یا کاری رو قبول نکنین یا اگه کردین باسه تماشاچیتون ارزش و احترام قایل بشین
من بر خلاف دوستانی که در اینجا نظراتشون رو خوندم با احترام به همه نظرات،نمایش رو ... دیدن ادامه ›› اصلا دوست نداشتم و عادت هم ندارم از نمایشی که نپسندم مطلبی براش بنویسم چون معتقدم ممکنه حتی یکنفر نظر مخالف من رو بخونه و به خاطرش نره و اون نمایش یه تماشاچی کمتر داشته باشه ولی دلیل نوشتنم موضوعی هست که پایینتر بهش اشاره میکنم از اونجا که فضاسازی در نمایش برام خیلی مهمه همیشه اول به دکور نمایش توجه میکنم و دکور این کار رو اصلا دوست نداشتم اگر دریافت من از دکور درست باشه و قرار بوده که دکور تداعی کننده یه چیزی مثل پشت بام های متعدد باشه چون بازیگران هم از اونجا به زمین نگاه میکردن اینه که دکور خیلی بد و بی سلیقه ساخته شده بود و بیشتر مثل چیزی بود که حالا گذاشته بودن که صحنه انگار خالی نباشه و بی نظمی و حرکت های آشفته بازیگران باعث شد که حتی کارگردانی رو هم دوست نداشته باشم و اما یه اتفاق بدی که دیشب افتاد که باعث خنده بعضی تماشاچی ها شد این بود بازیگر مرد که به سمت در یورش برد که در رو باز کنه یک دفه دیواری که کنار در بود در حالت سقوط قرار گرفت و بازیگر اینقدر دستپاچه شده بودکه نتونست تو بازی خودش بیاره و دیوار رو درست کنه و اتاق فرمان هوشمندی هم نبود که بتونه در قالب یک خاموشی لحظه ای در غالب بازی به کمک بازیگر بره و کسی هم پشت صحنه نبود انگار که بتونه از پشت دیوارو صاف کنه و کلا کم مونده بود که با فروپاشی دیوار نفس نمایش که مسدود بودن اون فضا بود تبدیل به مضحکه ای بشه
و اما دلیل نوشتن این مطلب به خاطر اینه که روی صحبتم با بازیگران این نمایشه آقای بازیگر خانم های بازیگر اگه واقعا کاری رو دوست ندارین اگه واقعا عشقی به کار ندارین لطفا از همون اول کارو قبول نکنین لطفاااااااا چون وقتی عشقی نداشته باشین حتی اگه بخواین هم نمیتونین تموم خودتونو تو صحنه عرضه کنین و به من تماشاچی که بلیط خریدم و ترافیک عصر تهران رو به جون خریدم کم فروشی و اجحاف میکنین موضوعی که دیشب به طرز وحشتناکی منو آزار داد این بود که بازیگرا انگار که فقط اومده بودن رو صحنه و رفع تکلیف یه کاریو انجام بدن و برن و همین شد 80 دقیقه بازی های کسل کننده و بی رمق رو فقط تحمل کردم و چشم به ساعت که کی نمایش تموم میشه و این موضوع اینقدر آزار دهنده بود که من تماشاچی هم متوجه شدم که فقط اومدین رو صحنه اجرا کردین و رفتین به همین بدی دقیقا،گناه من تماشاچی چی بود که هشتاد دقیقه رو صندلی های آزار دهنده حافظ نظاره گر بی رمقی و رفع تکلیفی بازی کردن شما سه بازیگر اصلی بودم ؟؟ حتی خانم ادبی چون باید به نمایش شیروانی داغ هم میرسید همون ابتدای رورانس دوان دوان رفتن در صورتیکه تفاوتش شاید فقط دو دقیقه بود یا کاری رو قبول نکنین یا اگه کردین باسه تماشاچیتون ارزش و احترام قایل بشین
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۵۵۸,۰۰۰ نفر
+۲۸,۶۳۰ برنامه
+۹,۰۰۰,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۷,۶۱۹ برگه
۹,۷۷۵ آلبوم
۵,۶۱۶ پادکست
