اول از همه باید بگم خیلی جالب بود فضای فیلم به شدت یادآور فیلم city of God بود.
من به عنوان یه ادم معمولی این فیلمو دوست داشتم به نظرم سیاهنمایی نیست واقعیته یه قشری رو داره نشون میده که روزانه از کنارشون رد میشیم...نکته اصلیش واقعا نشون دادن بک گراند آدماییه که همیشه براتون سواله چطور میشه این همه خشم دارن یا چطور ممکنه دست به کارای غیر انسانی بزنن...نشون میده همش فقر نیست همش نیاز به سیر شدن نیست...نگاه خوبی داره فیلم ...برای داشتن جامعه خوب و دور از خشم باید تمرکز کرد رو بچه هایی که دارن تو دل خشونت پرورش پیدا میکنند...خیلیا میگن چرا بدبختی رو به تصویر میکشن راه حل نمیدن...قرار نیست کارگردان روانشناس باشه جامعه شناس باشه فیلسوف باشه همینکه جسارت میکنه بخش های تاریک جامعه رو به تصویر میکشه میتونه خودش آموزنده باشه و این حس مسئولیت رو به همه منتقل کنه...
میتونست فیلمنامه قویتر باشه و روی پرداخت شخصیت ها بهتر کاربشه
اگه بخوام با ابد و یک روز مقایسه کنم باید بگم ابد و یک روز به دلیل دیالوگ های عالی و پرداخت روابط بین بازیگران یک سر و گردن بالاتر بود.