قطعاً به درونِ قلب ما برمیگرده که با چه نیتی به ماجرا نگاه میکنیم.

ادیان بهش میگن اثر وضعیِ گناه...
تئوریسن های آتئیست هم میگن کارما :-)

من قبول دارم و بعد از این نمایش بیشتر قبول دارم که
صد در صد
و
بی تردید
همه چیز به ما مربوطه و ما هستیم که اول جهان ذهنی خودمون و بعدش دنیای پیرامونمونو میسازیم :-(
این جمله تخلترین و غم انگیزترین حقیقتیه که تا به اینجای عمرم بهش رسیدم :-((