نمایشِ خوبی بود و موضوعش هم مثلِ فیلم ها و تئاترهایی بود که در یکی دو سال اخیر بین کارگردان های جوون تر باب شده .کارگردان هایی مثل اصغر فرهادی در سینما و یا محمد یعقوبی در تئاتر و حالا سیاوش تهمورث هم سراغ چنین موضوعی رفته
محتوای نمایش خیانت ، دروغ ، دلسردی و ... بود. و در واقع زندگی نسل ما و نسل های آینده رو پیش رومون میذاره و نشون میده که چقدر راحت و بدون عذاب وجدان می شه به خانواده ای که تشکیل دادیم پشت کنیم و بذاریم بریم! و با این راهی که ما در پیش گرفتیم معلوم نیست نسل های آینده چه جوری می شن!
در ابتدای کار کمی بازی ها مصنوعی بود به نظرم عمداً این طوری بود رفته رفته و با عوض شدن فضای نمایش بازی ها هم بهتر شد .مونولوگ ها ی نسیم ادبی و شهره سلطانی خوب و تأثیر گذار اجرا شدند.
نسیم ادبی بیش از اندازه درگیر شال و شلوار و مانتو و ... اش بود که به نظرم از نقاط ضعفِ بازیش بود .
سیامک صفری در صحنۀ آخر بسیار خوب بود .
طراحی صحنه هم خوب بود و به شیوۀ کلاسیک اجرا شده بود ، در واقع مثل نمایش های مدرن خلاقیتی در ... دیدن ادامه ›› اجرا نداشت.

در بعضی صحنه های جدی تماشاچیا بی خودی می خندیدن! مثلاً دعوا شده و بازیگرا خیلی جدی دارن بازی می کنن و به هم فحش می دن ، با هر فحشی که بازیگرا می دن تماشاچی ها می خندن! ای بابا ، لطفاً به وقتش بخندید!