ترکیب خوب نویسندگی، کارگردانی، بازیگری و نوازندگی، اثر ارزنده ای را به بار نشانده و تحسین بر انگیز است.
شاید پیچیدگی ذهن نویسنده و ضرورت دقت بیننده، این اجازه را ندهد که هر کسی با یک بار یا حتی دو بار تماشا بتواند همه پیام های ظریف گفتاری و رفتاری را دریابد و رد همه اشاره ها و کنایه ها را بگیرد؛ اما ترکیب طراحی شده و بازی بازیگران جوان چنان به جا و گیراست که می شود گفت دست کم حس هر بیننده ای را درگیر می کند و در همان اولین تماشا، اثری مفهومی هم بر جا خواهد گذاشت.

امتیازات نمایش آنقدر بالاست که حیفم می آید برای بهتر شدن آن نگویم که ای کاش آن واژه که مناسب سطح کار نبود، به کار نمی رفت و ای کاش آن موسیقی دلنشین آنجا که می خواست جای خود را به صدای خوش آقای سالار بسپارد، با آن تداخل کمتری داشت و یا هر دو طوری با هم نسبت بیشتری می یافتند.