نمایش تلخی از آنچه که یک دیکتاتوری بر بدنه جامعه باقی میگذارد و برای نسل بعد خود به میراث میگذارد. درد و رنجی که با هیچ التیام داده نمیشود و تنها تا پایان عمر نسل سوخته اش تحمل میشود. دردی که آثارش حتی بر بدنه حکومت های به ظاهر دمکراتیک بعدی هم به وضوح دیده میشود و حقوق انسانی تنها بازیچه و شعار حاکمان دوران بعدی میشود.