نتیجه ی کروکی برای من : فکر ، یک عالمه علامت سوال و پشیمانی!
تماشای کروکی من رو به فکر فرو برد. فکر اون همه گروه های نمایشی که ماه هاست دنبال اجرای کارشون هستن.اونهمه بازیگر جوان و بااستعداد و نمایشنامه های خوب. که بعضیاشون هرگز فرصت اجرا پیدا نمی‌کنند.
سوال هایی که در ذهنم به وجود اومد: چرا و به چه علتی تماشاچی رو مستحق یک ساعت ناله و بیهوده گویی و... دونستن؟؟ یک سری جملاتی در حد کپشن های اینستاگرام رو دنبال هم گذاشتن که نمایشنامه نیست. از نمایشنامه بدتر اجرا بود. البته نه. انصاف رو رعایت می‌کنم جفتشون در یک حد بد بودن.
و در انتها پشیمانی از وقتی که با تماشای این نمایش هدر دادم. و چون برای اولین بار در انتخاب نمایش از کامنتهای دوستان در تیوال استفاده کرده بودم لازم دونستم که ادای دین کنم.
در پایان نمی‌دونم خوشحال باشم بابت اینهمه استقبال از نمایشی در این سطح(که نشون می‌ده تیاتر دیگه مثل گذشته فقط مخاطب خاص نداره) یا ناراحت برای پایین اومدن سطح سلیقه مخاطبان.