با سلام

امشب نمایش "مطرب" رو دیدم.

با تمام احترامی که برای آقای فراهانی و اجراهایی که تابحال از ایشان دیده ام قایلم و با توجه به اینکه اینکه یکی از دلایل رفتن برای تماشای این اجرا خود ایشان بود، باید بگویم که متاسفانه فوق العاده نمایش سخیفی بود.

با اینکه هدف "فرهنگی" اثر، به نوعی زنده کردن سبک اجراهای ملی قدیم بود، اما نه متن، نه اجرا و نه دیالوگ ها هیچکدام از اجراهای صرفا برای خنده که در تماشاخانه هایی مثل بولینگ عبدو و سینما صحرا (و در سطح هنری تر، تیاتر سنگلج ) برگزار میشوند فراتر نرفتند. با این تفاوت که در آن سبک ... دیدن ادامه ›› نمایش ها (که مخاطبان خاص خود را دارند) تکلیف تماشاگر با خودش از اول معلوم است و هزینه هم در حد همان سبک و مضمون است (30000 تومان برای 2 ساعت خنده الکی با محتوای نگاه جنسی و ...؟ واقعا؟ )

متاسفانه، متاسفانه، متاسفانه فعلا بهانه "مردم به خنده نیاز دارند" دستاویزی شده برای اجراهایی سطحی که با اضافه کردن تابوهای نخ نما شده (که واقعا سالهات حداقل دیگر تابو نیستند) مثل موسیقی زنده با اجرای من در آوردی، رقص و کلمات رکیک سعی در کشاندن تماشاگر به سالن تیاتر دارند. قبلا این آفت فقط گریبانگیر سینمایمان بود (جوان گیتار بدست، سفرهای دونفره، جوانان وطن گریز و رقاص خیابانی ...) اما ظاهرا تیاتر مان هم رو به پیشرفت به همین سمت است.

آقای فراهانی، دوستتان دارم و میدانم همه مان مشکل معیشتی داریم اما صادقانه برایتان متاسفم.

لطفا دنبال طنز "خنداندن به هر ضرب و زور" نروید که نه در سینمایمان جواب داده (شیر خشک براش بگرفتی؟ بگرفتم) و نه در تیاتر جدی "ایرانیزه" مان. بسپاریدش به اهلش.

ممنون