تلخ با تلنگری عمیق به روزمرگی و عادت ، عادت به همه حرف ها و کار ها و اخبار و ارزوهای تکراری که هیچ کدام هیچ اهمیتی ندارد و همان پیچیست که خودمان دست به دست هم می سازیم و خراب میکنیم و از نو می سازیم و خراب میکنیم و رفته رفته خسته و خسته تر میشویم بی آن که بدانیم، مقصود بانیان کار به سرانجام رسیده و کار عالی بودراستی ساعت... هیسسسسسس