درنمایش کاناپه سعی من و دوستانم این بوده تا باشیوه ای ساده به سمت روایت محض پیش برویم ودر چیدمان و فرم هم سعی کردیم تا باسادگی در چیدمان مفهوم آنچه از دست رفته را نشان دهیم...در کاناپه سعی کردم تا مفهوم گذشته ای را که از دست رفته را با ابزار کلام تصویر کنم و به ذهن مخاطب اجازه بدهم تا تصویرسازی که خودش دوست دارد از این نمایش داشته باشد... دراین نمایش تلاش کردم زندگی ای که هر روز مشغول حل شدن در آن هستیم و شهرم محله ام جایی که بامن تغییر میکند و پوست می اندازد را با هنر نمایش پیوند بدهم.....چون هنگامی که پابه سالنی در دل شهرمان و محله مان میگذاریم بنظر من بجایی فرا زمینی سفر نکرده ایم و نمایش ما با ریتم زندگی اگر همخوانی داشته باشد میتوان گفت که نمایش زندگی ماست... من و رفقا ی خوبم هرشب کاناپه را زندگی میکنیم و این زندگی با حضور شما تکمیل میشه منتظرتون هستیم..... کاناپه هرشب ساعت هجده تماشاخانه انتظامی...