خوشحالم که یک نمایش نامه و اجرای ایرانی در باب نفی جنگ نوشته و اجرا شده ...
صد آفرین به آقای همتی گرامی ... درود من بر ایشان ...
اما یک چیزی که مرا در طی این نمایش آزار می داد قابل پیش بینی بودن بعضی از وقایع داستان بود که به علت استفاده از بن مایه های اساطیر سامی که برای ما آشناست ایجاد شده بود ...
منتظر رعد و برق الهی بودم در آخر داستان و این برایم خوشایند نبود ...
اما در دل اشاره به این تم باستانی یک نوآوری بسیار جذاب از جانب نویسنده پیش کشیده شده بود که به نظرم یک سور به روایتهای قدیمی می زد ... روایت قدیمی روایت بندگی و عبودیت کورکورانه و صرف است اما داستان نوین ما داستان فداکاری و عشق و پیوستگی آدمیان است. آنجا اوج بندگی است که آسمانها را تسلیم می کند و اینجا اوج فداکاری و همدلی ...
در ضمن تبریک به خانم نوری وفا برای بازی دلنشین و پر احساسشان ...