با درود
به عنوان یه دهه شصتی همیشه به آقای ابر افتخار کردم. همه جا ازشون بعنوان یه هنرمند نسل بعد از انقلاب یاد کردم. آقای آذین رو هم دورادور میشناسم و کارهای کوتاهشون رو همه رو دنبال کردم. مخصوصاً فیلم کوتاه همین یکساعت پیش که قابل احترام بود واقعاً. ولی پرتقال های کال متأسفانه و با کمال تأسف نه در حد آقای ابر و نه آقای آذین بود. همه چیز خوب نبود. امیدوارم دوستان در آینده کمی بیشتر دقت و تأمل کنند در انتخاب کارها و متن ها و عوامل.
با احترام.