یادداشتی کوتاه برای فیلم Room

پیام فیلم را دوست داشتم! البته شاید یکی از پیام های فیلم. اینکه دنیای ما انسان ها به اندازه شناخت و تجربه ما از ان است. زمانی که جک 5 ساله با دنیای واقعی آشنا میشود دیگر اتاق زمانی 4 سالگی اش را دوست ندارد. دنیای او تغییر کرده بزرگ شده، اتاق بدون در دیگر اتاق نیست! خداحافظ صندلی، خداحافظ سینک دستشویی، خداحافظ تخت و..
فداکاری مادر در تربیت بچه ایی نامشروع قابل تقدیر است. اینکه این مادر تمام تلاش خود را میکند تا پسر بچه کوچک او دنیایی ولو مجازی در پس اتاق بسازد قابل تحسین است. او حتی "کنت مونت کریستو" میخواند جایی که اموزش میبیند چگونه با بازی کردن نقشه مرده، خود و مادر بخت برگشته را نجات دهد. او اموزش دیده در دنیای کوچک خود حتی هر روز صبح به تمام وسایل و اسباب اتاق سلام کند و حتی دهان خود را هر شب مسواک کند. تمام دنیای جک یک اتاق با تلویزیون که نماد ادمهای و اشیای مجازی است می باشد.
اما به نظرم " اتاق" اصلا فیلم خوبی نیست. فیلمانه بسیار ضعیف و کارگردانی ضعیفتر. متاسفانه فیلم در نشان دادن وضعیت مادر و پسر محبوس بعد از 7 سال و در هنگام آزادی بسیار ضعیف و غیر قابل باور عمل میکند و سرعت وفق پذیری این دو با محیط پیرامون بسیار سریع و اصلا باور پذیر نیست. حتی این ... دیدن ادامه ›› مسئله در نشان دادن رابطه عاطفی مادر و پدر "جوی" بعد از هفت سال از گمشدن دختر انها کاملا مشهود است. همچنین تمام اتفاقی که برای مادر در طول هفت سال افتاده در یک سکانس ساده بیان میشود و بدون خشونت و بدون فلاش بک که این مسئله البته شاید به دلیل راوی بودن پسر بچه باشد.
فیلم به شدت فمینیستی است و تنها سعی در بالا بردن جایگاه زن دارد. انطباق سریع مادربزرگ و عدم قبول بچه توسط پدربزرگ (به دلیل نامشروع بودن) خود گویای این مسئله است.
به نظرم داستان این فیلم برگرفته از اتفاق هولناکی است که چندی پیش در کشور دانمارک رخ داده است. جایی که پدری دختر خود را بیش از 20 سال در انباری خانه حبس کرده و از او دارای 6 بچه میشود. اما " اتاق" به هیچ وجه خشونتی نشان نمیدهد و حتی حاضر نیست سرنوشت انسان متجاوز و ادم ربای فیلم را نشان دهد و صرفا پایبند به رابطه مادر و فرزندی دارد که به نظر من خیلی با شکوه و تاثیرگذار نشان داده نشده است می ماند. نکته جالب دیگر این فیلم نامش است که Room است و به دلیل نداشتن اسم معرفه اتاقی بی نام و نشان و نا اشنا معنا میدهد اما پلیس در فیلم این اتاق را The Room خطاب میکند که این نیز هوشمندانه و زیرکانه است.
در مجموع دیدن فیلم برای یکبار توصیه میشود اما هرگز فیلمی نیست که یک عشق فیلم ان را در لیست فیلم های محبوبش قرار دهد.

کاوه سلیمانی- تهران
1/1/95