من با دیدن تئاتری در ژانر وحشت به دیدن این تئاتر رفتم هر چند که طبق روال همیشه چون نویسنده داستان ایرانی نبود میشد حدس زد که داستانی بسیار گیرا و تاثیر گذار خواهد داشت
بعد از دیدن نمایش میشود گفت که خط داستانی این نمایش بسیار خوب هستش و بسیار خوب هم شکل میگیرد
بازی های بازیگران هم خوب هست فقط نکته ای که در مورد بازی وجود دارد بازی خانم پسیانی هستش که در ابتدا مقدار کمی در ذوق منی که کارهای زیادی از ایشون دیدم می زد ولی با پیش رفتن ماجرا بسیار خوب شکل گرفت و در انتها در اوج پایان پذیرفت

در مورد طراحی صحنه فقط میشه گفت عناصری کاملاً مناسب و استفاده به جا از شیب دادن و لمینیت در این تئاتر باعث شده بود تا در ابتدا رعب آوری و وحشت را در تئاتر برای من مخاطب ... دیدن ادامه ›› ایجاد نماید

در مورد نورپردازی هم میشه گفت خوب با سکانس ها شکل میگرفت و حتی انتخاب رنگ نور ها هم بسیار به طراحی صحنه کمک میکرد

فقط نکته ای که در مورد این نمایش میشه گفت بر خلاف آنچه که در تبلیغات آن گفته میشود که تئاتری با درونمایه ی وحشت هست اصلاً اینگونه نیست بلکه این تئاتر کاملاً درونمایه ی خشونت دارد و حتی استفاده از آهنگ های رعب آور هم برای من بیننده القای ترس یا وحشت نکرد بلکه باعث شد تا حس ترهم من نسبت به سوزان قصه برانگیخته شود

به هر حال این کار رضا ثروتی نسبت به کار قبلی ایشان فهرست برای من جذاب تر و گیراتر بود هر چند مقایسه این دو اثر کاری بس اشتباه است

منتظر دیدن اثر بعدی هستم

----------------------------------------
پانوشت: صندلی های عمارت مسعودیه و فاصله ردیف ها مناسب بود ولی وجود هوای سرد در صندلی های کنار سالن علی الخصوص دو ردیف انتهایی باکس های B و C (صندلی های دو ردیف آخر و اصطلاحاً لژ) باعث میشه تا همه چیز در حد اعلی شکل نگیرد