من به جنبش جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان می پیوندم چون از این ابر چتر نگاه ابزاری جامعه نسبت به زنان بیزارم: ابزار لذت، ابزار تولید مثل...
سالهاست که این خشم فروخورده در درونم را با خود دارم. هر لحظه از جامعه تغذیه می کند و بزرگ و بزرگتر می شود. خشم از نگاههای شهوانی بیمار، خشم از کم هوش و ناقص العقل خواندن زنان، خشم از نادیده گرفته شدن موفقیت ها، خشم از این قفس که گاهی به اندازه کل دنیا کش می آید. خشم مثل جانور کوچکی از شانه های من آویخته و قلب و روح مرا به درد می آورد...
اما دیگر ساکت نخواهم نشست و این خشم را فریاد خواهم کرد...