امشب برای دومین بار به تماشای این نمایش نشستم ، اولین اجرای نمایش رو دیده بودم و بعد از تماشای اولین اجرا همش منتظر بودم تا فرصت کنم یکبار دیگه به تماشای این نمایش برم، این بار به قصد این رفتم که اون دیالوگ اساسی نمایش رو بشنوم و شاید خودم رو ببخشم
می خواستم یادم بمونه که آدمی خیلی تنهاست اونقدر که اگر نتونه خودش رو ببخشه زمین زیر پاش لق میشه ، می خواستم جسارت این رو داشته باشم تا این بار از خودم معذرت خواهی کنم
امشب فقط رفتم تا دیالوگ بشنوم
صندلی 102 نشستم یکی از بد ترین زاویه های ممکن برای دیدن نمایش ولی جای خوبی برای شنیدن دیالوگ ها،
ممنونم برای این متن زیبا و بازی خوب آقای آذرنگ عزیز ، مطمئن هستم به خاطر شرایطی که الان دارم تا سالها امشب ، اجرای امشب و این نمایش رو از یاد نخواهم برد