نمایشی با شش شخصیت، گویی منولوگ اجرا شد.

انگار که پنج نفر دیگر اگر نبودند هم شکیب از پس کار بر می‌آمد!
این توانایی فوق العاده‌ی بازیگر بود در تفوق یافتن از سایرین یا عمد کارگردان در نحوه‌ی اجرا !؟ داستان هم اینطور ایجاب می‌کرد اگر دومی باشد.
مورد دیگر اینکه ایکاش این نمایش کاراکتر مونث نمیداشت. تخیل به درد همین جاها می‌خورد دیگر. این یکی حتما به کارگردان بر میگردد. آن بانوان محترم که آخر دیالوگ چندانی هم نداشتند. اکت قابل توجهی هم برایشان تصور نکردید. این به معنای نادیده گرفتن بازی خوب این عزیزان نیست. من این نمایش را با فقط سه شخصیت مرد خیلی بیشتر دوست می‌داشتم.
------------------------
دم همه شما گرم، عالی بود.
دوست داشتم، ببینید.