به نظرم نمایش بیضایی، تاویلی متفاوت و شاید بتوان گفت پسامدرن از شاهنامه است.
سه داستان سیاوش و سودابه، رستم و سهراب، و ضحاک ماردوش را این بار با نگاهی متفاوت از شاهنامه می بینیم. به تعبیر من در این نمایش، شاهنامه زمینی شده است و اسطوره های آن دست یافتنی تر هستند.
ایراد بزرگ نمایش این بود که قسمت های زیادی از دیالوگ ها به دلایل مختلف واضح شنیده نمی شد.
موسیقی و حرکات نمایشی بسیار هماهنگ و از نقاط قوت کار بود.
به دوستانی که از طرفی به شاهنامه علاقمند هستند و از طرف دیگر کارهای تاریخی بیضایی را می پسندند پیشنهاد می کنم این نمایش را تماشا کنند.