خیلی کوتاه اینکه نمایش باب سلیقه من نبود، شاید بعدتر حوصله کردم دلایلمو مفصل تر نوشتم
یک نمایش ضد جنگ که میتونست متنی در این سطح نداشته باشه. نمایشنامه ای که نه تلنگری به ذهنت میزنه و نه در برانگیختن احساست آنچنان توفیقی داره.
تنها نکاتی که نظر منو جلب کرد طراحی صحنه قابل تحسین و کیفیت بازی ها به ویژه شبنم مقدمی بود.

نکته آخر در واقع یک سوال از خودم و اون دسته از دوستانی که در روزهای آتی کار رو میبینن:
اگه نبودند اسامی مطرحی که با این نمایش پیوند خوردن و به جای این عزیزان دو سه بازیگر مستعدِ بی نام و نشان با کار همراه میشدن چند نفرمون برای اجرای چنین اثری به سالن بارن میرفتیم؟