همه ی عمر به دنبال کسی می گشتم
که به لبخندی، نگاهی
دل دیوانه ی ما رام کند
روح سرگشته ام آرام کند
افسوس...
به صحرای نمک در پی دریا گشتم

من در این دایره ی بسته
چو پرگار به خود می چرخم
من به دنبال چه کس می گردم
اندر این دایره جز من کس نیست
و به جز یک خط بیهوده و تکرار
مرا در پس نیست...


از: فرامرز الداغی - در سایه خار