اولین بار اجرای جشنواره رو دیدم که متفاوت تر از بار دوم و بار دوم متفاوت تر از بار سوم!!!
که چند نمونه از این تفاوت ها رو براتون ذکر میکنم :
1_ در اجرای جشنواره دلیل ترک صحنه توسط نوید بخاطر همزمان بودن فیلمبرداری فیلم ناهید و اجرای نمایش بالاخره این زندگی مال کیه بود ... دیدن ادامه ›› که مجبور بود برای فیلمبرداری بره انزلی و برای اجرا برگرده تهران! و این باعث شده بود که ترک صحنه نوید رو جدی نگیریم چون هم فیلم ناهید در جشنواره اکران میشد و هم اجرای بالاخره این زندگی مال کیه به پایان رسیده بود!! ولی در هر دو اجرای عمومی دلیل ترکش بخاطر زدن سیلی به بهرام و بهم ریختن اعصابش از اینجور کارها !! که من خودم به شخصه میخکوب شدم که نوید جدی جدی داره صحنه رو ترک میکنه چون من منتظر شنیدن دلیلی بودم که در جشنواره دیدم!!
2_در اجرای عمومی هوتن برای لحظه ای صحنه رو ترک کرد و بخاطر ارزش هایی مثل تعهد دوباره برگشت که در اجرای جشنواره اصلا چنین چیزی نبود!!
3_ در قسمت صندلی بازی سوال ها و اینکه از چه کسانی سوال پرسیده میشد در هر سه اجرا متفاوت بود
4- بعضی از دیالوگ ها اصلا گفته نشد مثلا در اجرای جشنواره هوتن بخاطر تمرینات و مشغله کاری ناراحت از این بود که نمیتونه بره سنندج پیش خانوادش...
و خیلی چیزهای جزعی دیگری که بنظرم زیاد مهم نبودند و من فقط چند مورد بارز رو ذکر کردم.
به نظر من اگه هرشب یکی قهر می کرد و صحنه ترک می کرد میتونست خیلی جذاب تر باشه و ای کاش فقط ستاره این وظیفه نداشت که تمام داستان هارو دوباره بازی کنه باز هم می شد که شب های مختلف بازیگرای دیگری به جای ستاره تنها بمانند و بازی کنند.مثلا در یک هفته اجرا همه بازیگران حداقل یکبار به جای ستاره اون صحنه آخر بازی می کردند که البته ما از هدف کارگردان بی اطلاعیم.
خواهش می کنم،
موافقم ، مثل تفاوت صحنه ی پرسش و پاسخ در هر سه اجرایی که دیدم. ا
من متاسفانه نتونستم در نشست نقد و بررسی حضور داشته باشم وگرنه سوال های زیادی پیرامون نمایش ذهنم رو درگیر کرده که هرچند با سه بار دیدن تعداد کمی از سوال ها پاسخ داده شد.