اول خسته نباشید میگم به عوامل کار. ولی بعد، عنوان "اپرا-تئاتر" در این نمایش نادرست است چون اصلا رد و نشانی از اپرا نیست. بازیهای شهرام قائدی و داریوش موفق خوب است و تیپ سازی موفقی انجام شده و مابقی خام است و گناهش تا حدی پای کارگردان که وقت روی پرداختشان نذاشته. این نمایش تا نیمه جذاب است "تا جریان محکمه و عاشق زار شدن گربه". اما بعد به سرعت خسته کننده میشود و از فرم کلاسیکش خارج میشود. "سلفی گرفتن" گربه سیاه و "ادای داش قیصری گربه ابلق وقتی کتک میخورد" و جملات و حرکات سخیف "تو جوجه ی منی؟" در طنازی موش ها و گربه ها و ... کار را تا حد یک نمایش کودکانه که مخاطبش را اشتباه فرض کرده نزول میدهد. شاید اصلا مخاطبین این کار را باید "رده ی نوجوانان" اعلام میکردند تا درست دربیاید کارها؟! کار نوازندگان در اجرای زنده بد نبود و حرکات ریتمیک هم قابل تحمل و نه با فکر و اصول و ریشه بود. در نهایت، متاسفانه مجموعا اثری متوسط رو به پایین بود تا کاری فاخر. ولی همین تلاش به شرط کم کردن زمان کار و زدودن شوخی های جلف نابودکننده ی فرم کلاسیک، و بازنگری جدی در شخصیت "گربه سیاه سلفی بگیر و همراهانش" میتواند ارتقا یابد و حداقل زحماتی که برای ساختش انجام شده را هدر ندهد!