«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
سلام
من خیلی سواد تئاتر ندارم، اما دوست دارم یاد بگیرم. دیالوگ و مونولوگ چه زمانی و برای چه کاربردی در یک پرفورمنس نمایش استفاده می شه؟مادر ودختری/ایران وحمیرا/ازباورها ی مذهبی،سرخورده گی ها،آمال و آرزوهاشون میگن .ارسطو در پوئتیک گفته :گفتار در تراژدی در مقام چهارم است .حرف زدن های ابتدایی نمایش چه اتفاقی رو رقم زد ویا کجای داستان کمک کرد،و یا چه پیامی رو به مخاطب داد؟همینطور حرف زدن های بعدی؟! طراحی صحنه و دکور چقدر محدودیت در وابستگی به سالن نمایش داره؟تمهیدات هنری ،بصری وتکنیک متفاوت تری آیا امکان پذیر نبوده؟ تمام چالش هایی که در متن اثر مشهوداست با آگراندیسمان بیشتری در اجرا قابل مشاهده بود،به طوری که تماشاگر در موقعیت های تراژیک وغمناک قهقهه می زد. پایان بندی چه پیامی رو قراره به مخاطب بده؟سعادتمندی ای وجود نداره؟ نگاه تیزبین نمایشنامهنویس از آینده است؟ دغدغه ها ی ابتدایی معمول یک خانواده نسبتا سنتی مطرحه. این خانواده 8 نفره و با جنین 9 نفره که بتول به اشون اضافه نمی شه. چطور خانواده ای می باشد (بکی از سخت ترین قسمت های نوشتن، استفاده از می باشد می باشد! ) که هیچ یک از افراد ش شباهتی به دیگری نداره. هرکدوم نماینده یک قشر می باشد.چرا باید در یک خانواده که دارای فرهنگ وپایگاه اجتماعی مشخصی است اینهمه افراد مختلف وجود داشته باشد؟
در نگاه بنده بازی ها به جز دو مورد روون و خوب بود. کلیت داستان متاسفانه برام گیرایی و جذابیتی ایجاد نکرد. انتظار ژرفا و پیچیدگی بیشتری داشتم که شاید با توجه به عنوان انتظار درستی نباشه. و یا شاید هم به دلیل کم سوادی و نا آشنایی با کارگردان گرانقدر باشه... امید دارم بقیه بزرگواران بیشتر از من لذت برده باشند که فکر می کنم خوشبختانه همینطور هم بوده.
ارادت