در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال رضا بهشتی | دیوار
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 10:22:52
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
بعد از رکودی که از پس شوک کرونا و مسائل اجتماعی اخیر ،تئاتر ایران متحمل شد، نمایش مکبث زار علی رغم تمام نظرات موافق و مخالف برای اجرای تئاتر در این شرایط و روزگار سخت توانست بگوید که تئاتر همواره در خط مقدم زندگی و هنر و جامعه جریان دارد. در مورد این نمایش به تفصیل میتوان صحبت کرد چرا که کارگردان اثر آقای ابراهیم پشت کوهی تجربه و خلاقیت و دقت را چاشنی سواد و دانش خود کرده و به زیبایی توانسته آیین‌های بومی و فولکلور جنوب ایران را با تلفیق داستان "مکبث" اسکاتلندی به تصویر بکشد. با نگاهی به شیوه‌ها، نمادها، رنگ و فرم و حرکت و نمایش کابوکی"ژاپن" کاتاکالی "هند"، بوتو "ژاپن" و کمدیا دلارته "ایتالیا"، و اینها چنان به زیبایی در هم می آمیزند که هنگام تماشای نمایش گویی کتابی غنی از فرهنگ و اندیشه با تابلوهایی زیبا از رنگ و نور و بازی پیش رویت گشوده شده است و این تلفیق و در هم تنیدگی، اثری واحد را بوجود آورده است بی آنکه یکی وصله ی دیگری باشد.کارگردان در تلفیق فرهنگ و عناصر نمایشی بومی خصوصا جنوب ایران با عناصر نمایشی آسیا و اروپا به زیبایی و مهارت خاصی موفق عمل نموده چنان که تلاش او در نزدیک کردن جنبه های بصری،تماشایی و دراماتیک "نمایش" به "هنر تئاتر" را نمیتوان نادیده گرفت.(به یاد داشته باشیم که نمایش و تئاتر دو مقوله مجزا هستند با تعاریف علمی مستقل خودشان در وجوه مشترک و تفاوتشان).میدانیم که در طول تاریخ تئاتر همواره آتار ماندگار از درونمایه متنی و ساختاری نمایشنامه نویسی مستحکمی برخوردار بوده اند اغراق نیست اگر بگوییم اساس موفقیت اجرایی این اثر مدیون اقتباس هوشمندانه از درامی ماندگار است که بعنوان پشتوانه خود هم مکبث عالیجناب تئاتر جهان "شکسپیر" را دارد و هم هوشمندی یک نویسنده ایرانی از خطه جنوب را. که در شکل و محتوا و زیرکی و علی رغم محدودیت ها و ممیزی های احتمالی توانسته به دنیای خاص خود این نمایش دست یابد.به یاد داشته باشیم که یک ساختمان و معماری ماندگار و قوی(در اینجا به مفهوم اجرا) بدون داشتن نقشه ای خوب(نمایشنامه) وجود خارجی نخواهد داشت.سخن را کوتاه میکنم و میگویم مکبث زار فراتر از تئاتر این روزهای ایران رفته است این اثر در تمامی جوانب خود اعم از گریم و نور و لباس و موسیقی(موسیقی زیبا موسیقی جادوگرانه که روح ادمی را سحر می کند) و خصوصا بازی بازیگران به زیبایی و درستی و توانایی هرچه تمام عمل کرده انچنان که نمی توان یکی از این هنرها را از دیگری جدا کرد اما قلبا دوست دارم ضمن گفتن خسته نباشید به تمامی هنرمندان این گروه خصوصا تمامی بازیگران توانا از بازیگران توانای نقشهای دل کنک، هوا و لیدی مکبث تشکر ویژه ای داشته باشم.من برای تماشای این اجرا بارها و بارها به سالن خواهم رفت.حق یارتان