سال ها پیش وقتی صدسال تنهایی را خواندم تا مدت ها هیچ کتابی را نمی توانستم بخوانم.این اتفاق یک بار دیگر تکرارشد. زمانی که منولوگ خونین زار با نویسندگی و کارگردانی سهراب حسینی و بازی اعجاب انگیز آذین رئوف را دیدم فکر می کردم چقدر سخت می شود که باز هم از دیدن یک تئاتر لذت برد. حالا پس از مدت ها و در میان انبوهی از تئاترها که با رنگ و رقص و موسیقی تماشاگران را جذب خود می کنند، بار دیگر جادوی سهراب حسینی خارج از هر گونه تجمل و زرق و برق ، نه فقط یک بار که سه بار با دیدن نشراکاذیب من را به اوج لذت از تماشای تئاتر برد. دست مریزاد سهراب حسینی...