احتمالاً حافظههای قوی در اولین برخورد با صحنهی این تئاتر -یعنی مواجهه با گروهی از دیوانگان- فوراً به یاد تئاتر ها، داستانها یا فیلمهای مشابهی
... دیدن ادامه ››
که درباره دیوانهها دیدن میفتن. اما با شروع تئاتر خیلی زود قانع خواهید شد که به هیچ وجه پای الهامگیری، کپی و تقلید در کار نیست و داستان قراره غیرمنتظره پیشبره.
** خطر اسپویلر **
حتی وقتی «مرگ» وارد صحنه میشه، یه کارکتر جدید ازش میبینید. کسی که نه به نقشهای کلیشهای مرگ در فضاهای جدیتر و درام شباهت بیش از اندازه داره نه به نمونههای مربوط به عرصههای طنز.
به نظرم قسمت پایانی داستان دچار مشکل بخصوصی بود: روند احساساتی شدن و وا دادن مرگ منطقیه و خوب روایت شده اما خیلی سریع این اتفاق میفته. با کمی پرداختِ بیشتر شاید میشد پایان ایدهآلتری براش رقمزد.
بازیگرها خوب بودند.
از کارگردان تشکر میکنم.
کمی از اینکه نظارتی روی ترتیب نشستن ها و شماره صندلی ها نبود ناراحت شدم. ناچار شدم گوشه بشینم درحالیکه صندلی وسط رو رزرو کرده بودم.
نهایتاً از همه اعضای گروه تشکر میکنم، لذت بردم.