امیدوارم نمونه موردی این تئاتر رو پیدا نکنم ، از لحاظ فرم روایی خاص و بکر با رفرنس های سینمایی جذاب و ترکیب شخصیت سازی لینچ و فضاسازی هیچکاک اما با چندتا تعلیق خیلی بد و آزاردهنده.
به هرحال اینقدر مساواتو اذیت نکنیم به خودشو مکتبش افتخار کنیم و با انرژی مثبت زیاد و حال خوب بذاریم پیش بره وتا بتونه تئاتر ایران رو یه تکونی بده...