من هم موافقم البته به نظرم در پس این خنده ها یک تلخی است که پیش زمینه های تفکر رو فراهم می کنه و دقیقا آدم بعد از این که از سالن بیرون میاد و نمایش رو مرور می کنه به عمق فجایع پسی میبره از این که حستون رو به اشتراک گذاشتین ممنونم.....

خانم توکلى شما نمیتونین توقع داشته باشین که نحوه بردازش و تحلیل یک اثر برا همه یکسان باشه،ممکنه که بعضی از اونایى که با جملات کار شوخى میکردن،جذب کار نشده باشن و پیامى ازش دریافت نکرده باشن(که درین صورت هم لزوما بمعناى درک پایین هنریشون نیست،بعضی کارها با بعضى افراد نمیتونن ارتباط بگیرن و مشکل نه از کار هست و نه افراد)،اما. نکته اصلى اینه که خیلیها هستن که هم اثر رو بخوبى تحلیل میکنن و درگیرش میشن و هم به بخشهاى طنز کار توجه ویژه میکنن(معمولا این قشمت ها نقش دستگیره یا پنجره اى رو ایفا میکنن که مخاطب با توسل به اونها ارتباط طولانى مدت خودش رو با اثر حفظ کنه و نقد دریدایى بنوعى شکل بگیره)...بعنوان مثال راننده تاکسی و پدرخوانده از شاهکاراى سینما هستن و فیلم کمدى محسوب نمیشن و ماهاىى که بیش از ده بار دیدیمشون و راجع بشون خوندیم و صحبت کردیم و بقدر بضاعتمون واکاویش کردیم،هروقت بشون اشاره میکنیم با تکرار بعضى از جملات بامزه و و طنزگونش هست و این فقط مخصوص ما ایرانیها نیست،در خیلی از فیلما میبینیم که کاراکترها بهمین شیوه به فیلمهاى محبوبشون اشاره میکنن...چون نمیشه در هر موقعیت زمانى کوتاهى از پیامهاى اخلاقى،فلسفى،اجتماعى یا مذهبی فیلم گفت...بنابراین بدون این که ادعا کنم هر کس تو اون سالن بوده کارو پسندیده و درکش کرده، اما اصلا چنین واکنشهاىى بشرطى که بعد از اجرا باشن نه عیب محسوب میشه و نه نشانه عدم ارتباط با کار و خود نویسنده هم. اگه براش مهم بود اون قسمتا رو طور دیگه مینوشت، و ارزوی شخصی من اینه که ملت بیان به سالناى تاتر و سینما حالا بعدش هر جور خواستن راجع به اثر صحبت کنن

من هم منظورم این نبود که همه باید به یک مفهوم در هر نمایش یا نوشته ای برسند،بله دیدگاه ها متفاوته و نمیشه از هر کسی این توقع رو داشت. اما قبول کنید که اکثر مردم ما همه چی رو به تمسخر میگیرند.میخواد یک انسان باشه،یک فیلم باشه و یا یک تئاتر.وگرنه بله برداشت ها متفاوت هستش