از بازی های خوب و درست، از عمق دیالوگ ها، از سادگی خیره کننده صحنه نمایش و جذابیت کار از لحظه باز شدن درهای سالن تا رفتن نور تو آخرین صحنه... میگذرم. چیزی که ذهنمو مشغول میکنه اینه... بچه های این نمایش، به تئاتر ایمان دارند. براش میجنگند و دوسال تلاش میکنند تا جادوی هنرو به همه نشون بدن... و بعد فکر میکنم اگر همه ما، به جایی که هستیم و کاری که باید بکنیم همین قدر ایمان و علاقه داشته باشیم، مگه میشه که همه چیز خیلی بهتر از اونی که هست نشه؟!

کادر جوان و خلاق و حرفه ای هویت... برای همه لحظات خوبی که برام رقم زدید متشکرم و امیدوارم... نه...مطمئنم روزی از دیدنتون روی خفن ترین و پرمخاطب ترین صحنه های جهان ذوقزده میشم...