بنظرم کار سبک روایی جالبی داشت،که از آخر به اول بود،این خودش یه ایده جالب و متفاوتی بود.
بازی با زمان و گریز هایی که در شخصیت ها زده میشد و بعدهایی که داشتند من رو شخصا به فکر فرو برد و برام لذت بخش بود!
اینکه ترپلف دو تا شخصیت داشت که یک کاراکتر،شخصیت افسرده ترپلف و کاراکتر دیگه،شخصیت عصبی و پرخاشگر ترپلف بود..در کل هر دو ترپلف پاساژ حسی های زیادی داشتند،یه جایی افسرده و غمگین،یه جایی مهربون و معصوم،یه جایی هم عصبی و خشن!
بخش جالب دیگه همونطور که اشاره کردم این بود که یه بخش هایی از اجرا به مخاطب یاداوری میکرد که نمایشه و بازیگریه و کاراکتر ها به شخصیت واقعی خودشون اشاره میکردن و از بازی خارج میشدن!
تو بخشی که دیالوگ های نینا و ارکادینا بود به شکل جالبی متن چخوف رو به تهران رسونده بودن!
و یه صحنه بشدت جذاب نمایش صحنه فرمی بود که بدون دیالوگ بازیگران داشتند به زد و خورد می‌پرداختند و قصه رو با فرم برای مخاطب روایت میکردند!
از ... دیدن ادامه ›› نظر صدا باید بگم واقعا انتخاب عالی موزیک،جذابیت های هر قسمت رو دو برابر کرده بود!
برخلاف نظر بعضی دوستان به نظرم امکان نداره کسی نمایشنامرو خونده باشه و بگه اصلا متوجه نمایش نشده!!!!
در نهایت یک کار پست مدرن با ایده های جالب و نو بود بنظرم و اشاره ای که داخل نمایش به مردمی که میگفتن فیلم طعم گیلاس اقای کیارستمی بد و مضخرف بود منو به نقد هایی که از کارجالب و واقعا نو اقای علیرضا حمیدین و اجرای دریایی مرغ شده وصل میکنه👌🏻در ضمن علاقه کارگردان به کارگردانی اقای نولان با صدای بازگشت ساعت و تکرار صحنه ها هم کاملا مشهود بود و همینطور اشاره هم شده بود به فیلم ممنتو👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻
پیشنهاد میکنم اگر اجرا رو ندیدین این چند شب پایانی رو از دست ندین👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻