«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
خب من بلیت این نمایش رو از سایت دیگه ای تهیه کردم ولی اینجا نظرم رو میذارم. نمایش با یک ربع تاخیر شروع شد که انتظار می رفت. ردیف نهم بودم . دیدم به صحنه نمایش خوب بود ولی بعضی از دیالوگ ها شنیده نمی شد. بازی ها روی هم رفته خوب بود . بخصوص خانم میرعلمی و آقای کیایی . بازی آقای جمشیدی و زبان بدنشون من رو یاد اکثر کاراکتر های طنزشون تو فیلمهای سینمایی مینداخت. البته برخلاف دوستان که پیشتر اشاره کرده بودند اصلا بی حال و حوصله نبودند و با انرژی بودند. اما خب کم رنگ بودن ایشان در مجادله ها و گفت و گو ها به خاطر متن نمایش اصلی هست و کاراکترشون در نمایش اصلی که من خواندم همین طور توصیف شده و باید اینگونه باشه؛ مردی با طنزی ملایم ولی ناپیدا، پرهیاهو نیست. تفاوت هایی با نمایش اصلی داره و همانطور که اشاره شده علی احمدی بازنویسی کرده... مواردی اضافه شده مثل موضوع پپرونی یا کاراکتر پیک پیتزا یا پانتومیمی که الیزابت اول نمایش انجام می ده و بعضی قسمت ها حذف شده احتمالا به خاطر زمان و بعضی دیالوگ ها هم احتمالا برای افزایش سطح کمدی و خنده گرفتن از تماشاچی تغییر داده شده و بعضی ایرانیزه شده. شخصا فکر می کنم بازی خانم نقش آنا بنظرم می تونست بهتر باشه. و برام عجیب بود چرا با این که در بازی نقش خانم حامله بودند ولی در ظاهر شکم نداشتند و حس خانم حامله رو منتقل نمی کردند با این که تو متن اصلی گفته شده خانم آنا لاغر ولی شکم داشتند. و یا ظاهر و لباس های کلود (پژمان جمشیدی) اون شخصیت «إوا » رو منتقل نمی کرد. به هرحال در کل از نمایش لذت بردم و بسی خندیدیم.