تیوال | ابراهیم نجاتی
در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال | ابراهیم نجاتی
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 13:19:53
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
نمایشی بود که معلوم بود خیلی براش زحمت کشیده شده بود و من دوستش داشتم. فقط چند تا نکته وجود داشت که دیدنش رو سخت کرده بود:
۱. بخاطر صدای اطراف و تحریرهای خواننده، متن‌ها مفهوم نبود. معمولاً توی نمایش‌های این‌شکلی متن گفته‌هارو همزمان توی یه نمایش‌گر نشون میدن که اینجا هم میشد این کار رو کرد.
۲. صدای کاراکترها به شدت شبیه همدیگه بود! تشخیص این که الان چه کسی داره حرف می‌زنه رو سخت می‌کرد.
۳. این یکی مشکل سالنه ولی صداهای پخش شده از سمت راست سالن میومد. اسپیکر سمت چپ سالن به نظر غیرفعال بود.
تئاتر جالبی بود و فرم جدیدی برای من داشت که این موضوع لذت‌بخشش می‌کنه.

هم‌زمانی روایت‌ها ۱۰ دقیقه اول گیج‌کننده بود اما رفته رفته که بهش عادت ... دیدن ادامه ›› می‌کردی تجربه جدیدی رو می‌ساخت. انگار خودت انتخاب می‌کردی که بیشتر می‌خوای کدوم روایت رو دنبال کنی. این خصوصیتش باعث می‌شد که حتی بشه چند بار این نمایش رو دید بدون این که خسته‌کننده بشه و هر بار به یه قسمت توجه بیشتر کنی.

استفاده‌های خلاقانه‌ای توی جای‌جای نمایش از نور شده بود که به فضاسازی کمک می‌کرد اما این درمورد صدا وجود نداشت.

بعضی جاها (مثلاً توی پرده سوم) تکرار بازیگرها توی شخصیت‌های مختلف یکم ناهمبستگی ایجاد می‌کرد. مثلاً دیویس و پدرش، ما دیده بودیم که یه جا هردو یه شخصیت داشتن و بعد توی ۶۰ سال بعد هم همونا بودن با همون اسم و نسبت فامیلی. درحالی که هدف این بخش تنها این بوده که مسئولیت پذیری بانی رو نشون بده و به روایت کمک چندانی نکرده.

بازی‌ها خیلی دقیق و تکنیکی بود و نشون‌دهنده وقت زیاد برای تمرین بود. تنها بازی اما توی پرده اول (نقش معتاد) یکم ضعیف بود.
 

زمینه‌های فعالیت

تئاتر

تماس‌ها

ebrahim@nejati.net