جالبه که برخی از دوستان می گن نقطه ی قوت نمایش بازی آقای کمیلی بود! اگه این نمایش نقطه ی مثبتی داشته باشه اصولا، بازی کمیلی اون نقطه ی مثبت نیست. یه بازی آشفته و تصنعی که در بهترین قضاوت می شد گفت متوسط هست.

جالبه که ایشون در انتهای نمایش هم با قیافه ی حق به جانب و عصاقورت داده به سمت تماشاگران اومدن و یه نیمچه تعظیمی هم با اکراه انجام دادن! دریغ از یک لبخند! مرزبان با 50 سال سابقه، تمام و کمال تعظیم کرد به تماشاگران ولی ایشون که اصولا عددی نیست در بین بازیگران تئاتر و حتی سینما، نع!

در مورد بچه های بازیگر، چیزی ندارم بگم جز اینکه دست مریزاد و خداقوت!
چند تا استعداد ناب توشون بود که بعدها ازشون بیشتر می شنویم...

اما در مورد کارگردانی و نویسندگی:

آقای خطیبی عزیز...اگه شما دوست داشتید نمایشی کار کنید که به همه ی بازیگران نوجوون و جوون فرصت اجرا برسه، مخاطب بنده ی خدا چه تقصیری داره؟ نمایش بیش از اندازه طولانی بود و بیست دقیقه ی آخرش اضافی به طوری که به طور واضح، کسل شدن مخاطب رو می دیدم و کم کم شروع کرده بودن به ... دیدن ادامه ›› پچ پچ کردن!

دوم اینکه در چند جا از نمایش، دیالوگ ها قابل شنیدن نبود. من از دوست همراهم هم پرسیدم. ایشون هم نشنیده بود پس ایراد از گوش بنده نیست! ایراد قطعی کارگردانی است که بخشی هایی از دیالوگ ها - که کم هم نبودن- ، لای سر و صدای صحنه شنیده نشه.

اشکان گرامی! شما آدم طنازی نیستید. این یه حقیقته! و البته عیبی هم نداره. ولی خب خوبه آدم توانایی ها و ناتوانی هاش رو بشناسه. در بسیاری از جاها علیرغم تلاش زیاد نتونسته بودید طتز رو در بیارید و دیگه اصرار شما روی برخی به اصطلاح شوخی ها، داشت لوس و لوث می شد و کلافه کننده.

در مجموع از اینکه حدود دو ساعت وقتمو برای این نمایش گذاشتم اصلن ناراضی نبودم و منتظر کارای بهتر این گروه می مونم.