نمایش›لیبرو

خلاصه: خونه‌ی من یه سالن تنگه که توش چند ده تا رقاص میرقصن. آخر خطش توی خط مقدم رقص یه جنگه، بوی گند دم عرقش از اونجا میزنه تا همه وطنش، وطنش تنشه پره تنش عاشق رقص همه رقمش، اون ریتمو میفهمه طبیعت محیط رو میفهمه.
این لعنتی توی سینه میتپه تپنده تر میگه، تندتر بری بهت خون میدم از جات بلند بشی بهت جون میدم، کجاست غیرت که بشه رگت بزنه بیرون یه کر بشنوه، این صدای خوشگل نشنیدنی این پرسش صامت رقصیدنی.