پروژه›هومو ساپینس

این پروژه، دفترچه -و گاه خاطرات ضمنی‌ای است- که روش‌های سنتی فیلم‌سازی را به چالش می‌کشد، و خروجیِ کار فیلمی است که در بازه‌ی زمانی طولانی‌ای تولید شده است. این پروژه، پتانسیل فیلم‌سازی را به عنوان بخشی جدایی‌ناپذیر و مداوم از زندگی روزانه به لطف تکنولوژی روز جستجو می‌کند. تمام این آثار، یا فاقد بودجه بوده‌اند و یا بودجه‌ی بسیار کمی داشته‌اند و با استفاده از دوربین‌های DSLR فیلم‌برداری شده‌اند، اما فراتر از کلیپ‌های عادی هستند. بر روی کیفیت بصری هر فیلم بسیار کار شده و هر کدام ایده‌ای دارند که کم و بیش به محدودیت‌های بیان سینمایی طعنه می‌زنند. گستره‌ی فیلم‌ها دفترچه خاطرات مرموز و گاه موهوم سوررئال، پرتره‌‌های امپرسیونیستی افراد و مکان‌ها، و تصاویر پیدا‌شده از جلسات احضار ارواح و مونولوگ‌های نیمه مستند را شامل می‌شود. از نظر فرم، این فیلم‌ها موارد بسیاری را دربردارند؛ از مدیتیشن‌هایی به‌شدت ترکیب‌شده و قاب‌بندی‌هایی از فواصل دور تا به شکلی فریبنده و سوسوزننده غوطه‌ورشدن در بافت ساختاری تصاویر متحرک. این بافت معمولاً آکنده از حس رمز و رازی است که در سینمای ژانر وحشت و آثار کلاسیک ژانر علمی تخیلی حس می‌شد.