نمایشگاه›وَنگ زَن

 روزهای تعطیل گالری: ندارد

خروس روستا که می‌خواند زندگی آغاز می‌شود، درختان به بار می‌نشینند و رودخانه ی سیاهرود صاف و زلال می‌شود و کمی این طرف‌تر، دِه رنگ شادی به خود می‌گیرد.
صدای خروس یاد‌آور نوستالژی همه‌ی آدم‌های روستا است، چه فرقی می‌کند دِه بالایی و یا دِه پایینی.
آوازش یادآور خاطرات شیرین کودکی است، زمانی که مادر کنار سفره‌های رنگین پارچه‌ای ما را به صبحانه دعوت می‌کرد، هر روز.
این روزها آوازها کمتر به گوش می رسد و من بر آنم که خاطرات از یاد رفته را بازنمایی کنم.
حامد مشمولی
شهریور۱۴۰۲