نمایشگاه›رحیم حسن نائینی

روزهای تعطیل گالری: شنبه ها

از دهۀ ۱۳۴۰ ه.ش. برخی از خوش‌نویسان بر آن شدند تا خوشنویسی را با نقاشی ترکیب کنند و آن را به هنر تصویری و یا بر عکس در آورند. هنرمندان مکتب سقاخانه به استفاده از خوش‌نویسی به عنوان منبع اصلی الهام در آثارشان روی نهادند. با این حال می‌توان تفاوت‌های مشخصی را در رویکرد این افراد به خوشنویسی مشاهده کرد. هنرمندان سقاخانه و پیروان آن‌ها از جوانب مختلف سنت تصویری ایران به عنوان منبع الهام بهره بردند که خوش‌نویسی نیز جزئی از آن بود. به همین صورت در نقاشی‌خط نیز خوش‌نویسی به عنوان منبع بصری برآمده از سنت به طور عمده مورد تأکید و استفاده قرار گرفت. هنرمندان معاصر و در امتداد مکتب سقاخانه نیز سعی داشتند از خط که از عناصر مهم در هویت فرهنگی و هنری ایرانیان محسوب می‌شد، جهت هویت‌دهی به آثار معاصرشان بهره‌برداری کنند. هدف از این نگاه به هنر تجسمی از طریق خوشنویسی را می‌توان به عنوان یک جریان و تلاش برای تعیین جایگاه هنر معاصر ایران به لحاظ فرهنگی به شمار آورد.
استاد رحیم حسن نائینی (متولد ۱۳۷۷) از ۳۰ سال پیش به طراحی و خطاطی و تذهیب روی آورده و از محضر اساتید خط و نگارگری همچون استاد فلاح و آقامیری بهره بردند. ایشان رفته‌رفته به سبکی ناب و منحصر به فرد دست پیدا کردند که به خط نقاشان نسل گذشته و هم‌نسلان خود، تعلق ندارد.
این نمایشگاه، روز ۱۵ اسفند از ساعت ۱۷ با نشست اختتامیه‌ای با موضوع نقاشی‌خط و تحلیل آثار نمایش‌داده‌دشده با حضور شهره جوادی، استاد دانشگاه تهران، میترا معنوی‌راد، استاد دانشگاه الزهرا، منصور مهرنگار مدرس دانشگاه و رحیم حسن نائینی به پایان می‌رسد.