نمایشگاه›وصیتنامه

روزهای تعطیل گالری: دوشنبه ها و جمعه ها (به غیر از افتتاحیه ها)

هر گونه ای از حیات در جهان شناخته شده ما همواره قرین مرگ و نابودی است. پس عجیب نخواهد بود اگر که ببینیم بشر همواره،

همگام با تلاش برای بهبود وضعیت زیست خود ، در پی گونه ای از مدیریت مرگ نیز بوده است .در طول تاریخ ، بخش عمده ای از

تلاش انسان وقف یافتن روشی برای از میان برداشتن مفهوم نابودی مستتر در واقعیت محتومی چون مرگ شده است .

انسان بطور غریزی، آرزومند بقا است .اما طبیعت به بی رحمانه ترین شکلی در برابر این آروزی بشر مقاومت می کند .تاریخ زیست

انسان بر روی زمین تاریخ مقاومت ، سرکوب و رام کردن طبیعت و عناصرآن است .در میان قدیمی ترین یادمان های بشری نمونه های

بسیاری حاکی از تمایل انسان به جاودانگی و تمایل به نابود نشدن پس از مرگ دیده می شود .از جمجمه های گچ پوش اریحا گرفته

تا قوانین انحصاروراثت در عصر مدرن همه به نوعی نشان از تلاش برای مقهور کردن مرگ و سرنوشت و سمت و سو دادن به زندگی

و بقایای بشر پس از مرگ می باشد.

آثار من در این نمایشگاه به گونه ای همچون تمامی دیگر یادمان های روشنفکرانه بشر در جدال با نابودی و از یادرفتگی است .

شخصیتهای درون این تابلوها با بندها و گیره ها به پس زمینه های فاقد هویت ، متصل شده اند و اغلب با المانهایی بر روی چشم

چپ که نشانه محدودیت دید است تلاش می کنند تا عناصر نامعلوم زندگی در حال پایان خود را نظاره کنند .کارهای این مجموعه

همچون هر وصیتنامه دیگری تلاشی است برای دخالت و تاثیرگذاری درزمان و مکانی که دیگر نیستیم واین خود همیشه کیی از بهانه

های خلق هر اثر هنری از دیرباز تا امروز بوده است.هر اثر هنری وصیتنامه ای است از طرف هنرمند که تلاش می کند روش و رو کیرد

مخاطبانش را نسبت به آینده تحت تاثیر قراردهد .

منبع: سایت گالری‌اینفو