نمایشگاه›شیرزن

آثار نجوا عرفانی نمایش وضعیت «زن» در رفت و آمد میان موقعیت امروز و دیروز است؛ وضعیتی که اغلب در قالب نقش های اسطوره ای به نمایش درمی آید تا وجوهی متفاوت از احوالات زنان را از بُعدی تاریخی و در یک مقیاس انتقادی بنمایاند. وجهی کنایی و پرسش انگیز هم در عنوان و هم در بطن آثارش است که وضعیت بغرنج زن امروزی را با تصاویر ساخته شده از الهگان اسطوره ای درهم آمیزد تا به عنوان ناظری بر زندگی امروز، پرسش هایی از اوج و افول جهان زنانه را پیش بکشد.

او در مجموعه پیشین یعنی «حوای عقیم» نگاهی امروزین به مفهوم زندگی و آفرینش داشت که از دیرباز در اسطوره های کهن مورد توجه بوده است؛ آفرینشی که از وجودی زنانه نشأت می گیرد و تنها به تولیدمثل بشری ختم نمی شود و آفرینشِ اندیشه، عشق، قدرت و آزادی را نیز در برمی گیرد. 

اکنون در مجموعه «شیر زن» باز هم زن و سرنوشت او محور اصلی روایت آثار است. در اساطیر کهن خاورمیانه، ایزدبانوان به عنوان زنانی والا مورد پرستش و تحسین بودند و ارزش هایی انسانی و فراانسانی را تبیین می کردند؛ ارزش های معتبری که اکنون و از پس هزاران سال، در آغاز هزاره سومِ نبردهای بی امان و خونبار یا رنگ باخته اند یا دیگر ارزش محسوب نمی شوند.

زن در جهان اسطوره ای و در مقام تقدیس شده اش قدرت و صلح را توأمان با هم داشت و انرژی ها و نیروی رویش طبیعت از وجود او سرچشمه می گرفت. او با انگیزش نیروی باروری، صلح و بقا را بین انسان ها تضمین می کرد.

ایزدبانو در مجموعه جدید آثار نجوا عرفانی، زن امروز خاورمیانۀ در حال جنگ است؛ جایی که اسطوره های جنگ و صلح، آفرینش و مرگ از آن سربرآورده اند. زنِ آثار این هنرمند در حالت مسخ شدگی و سرگردانی، گاه به هیات نیمه حیوانی در می آید و از موقعیت انسانی خویش دور می شود. جهان امروز نیروی زایش و آفرینشِ اندیشه و عشق او را تقلیل می دهد و برخلاف رویه صلح، این بار او همچون جنگاوری با ابزار خشونت بقا را پیگیری می کند.

نگاه کردن به آثار این هنرمند به ما گوشزد می کند: «آن هنگام که آفرینش تمام می شود، شروع نبرد است».

امیر سقراطی

منبع: سایت گالری‌اینفو