نمایشگاه›رویاهای بی هنگام

 روزهای تعطیل گالری: پنجشنبه ها

بهترین
نقاشی‌های «آبستره» (انتزاعی) را می‌توان در طبیعت یافت. سطح کف‌آلود امواج
دریا که به آغوش ساحل می‌رسند؛ خطوط سنگ‌های سرگردان بر جای‌جای این کره
خاکی؛ ابرهای آزاد و سپید پاره‌پاره؛ کهکشان‌های درخشان و دست‌نیافتنی؛ و
دست آخر، رقص آب و رنگ در چرخش قلم...

آب به عنوان یکی از عناصر اصلی آثار ارایه‌شده، همواره برای
من عنصری جذاب و الهام‌بخش بوده است. الگوی اصلی نقاشی‌هایم از آب، جاری
بودنش و غیرقابل پیش‌بینی بودن آن سرچشمه می‌گیرد. بی‌پروایی آب به من
جسارتی برای متفاوت دیدن می‌دهد.

از سوی دیگر، سبک آبستره با آزادی عملی که فراهم می‌کند، به
من کمک می‌کند تا قوانین را بشکنم و دنیا را آنگونه که می‌بینم و حس می‌کنم
بر بوم نقش کنم. گاه این گریز از قیود و چارچوب‌ها تا حدی ست که حتی خود
نیز غافلگیر می‌شوم.

معتقدم که قضاوت زودهنگام و برداشت‌های سطحی، روابط انسانی را
سرد، و جامعه را درگیر کدورت و تعصب می‌کند. هر انسانی از دریچه نگاه خودش
به زندگی می‌نگرد و به گمان من سبک آبستره فرصت مناسبی برای اندیشیدن به
متفاوت دیدن‌ها فراهم می‌کند. آکریلیک ویترایل و آبرنگ مهمترین مواد
استفاده شده در این نقاشی‌ها است؛ نقاشی‌هایی که از دو سال پیش تا کنون با
من بوده‌اند...

غزال وکیلی

بهمن 94