«انگار در مسیری از تجسم پرواز بود که یکروز آن پرنده ها
نمایان شدند...*
مسیر و این پیمایش مقدس، به «کجا»؟ چه اهمیت دارد؟
در این عصر مبهم و متزلزل، که انسان حتی به واسطه ابتداییترین تعاریف انسانیش مورد انتقاد جهانیست که طراح و سازندهاش خود بوده است، چگونه میتوان انتظار داشت یک اثر به صدا در نیاید و نگوید باید جور دیگری بر صفحه وجود ثبت میشدم.
مسیر دشوار و ناامن هنر، خلق کردن و طراحی جهانی زیباتر، گامهایی بیپروایانه میخواست که ما برداشته ایم. در ابتدای راهیم و به انجام یک سرانجام نمیاندیشیم . در این مسیر تنها پویاییست که جهت میبخشد.
* بخشی از شعر ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد، سروده فروغ فرخزاد»
منبع: سایت گالریاینفو