نمایشگاه›نوستالژی

اگر چه بستر حضور اجتماعی زنان پس از تلاقی با تمدن غرب در ایران پدید آمد اما دستخوش تحولات بسیاری گردید.

علیرضا پویا در خلق این مجموعه متواتر به درهم آمیزی مفاهیم، شعایر و ارزش های غالب روزگار خود پرداخته، بطوریکه با ترسیم مرزها، گاهی آنها را برهم میریزد، میشکافد و یا در می نوردد!

 هنرمند در تب و تاب نوستالژیهایش رهاست اما ساکن سرزمینی نیست! 

بر مَرکب مدرنیته میراند و خاطره ازلی بر سینه می فشارد.

آثار به بازخوانی مفاهیم مشتاق است و نقطه پرگار به برکشیدن اعوجاج ذهنی انسان متوسط امروزی استوار است. پیش از حضور زنان در عرصه ها و مناسبات اجتماعی، به جهان صرفا" از یک منظر و دیدگاه مطلق حاکم مردسالارانه نگریسته شده است و در تمامی آموزه های اخلاقی و .... نیز که توسط مردها عرضه می شده این تابو مستحکمتر می گردیده است، آنجا که دید یکسویه و سیاه و سفید به پدیده های اجتماعی حاکم است نگاهی نو و از منظری دیگر پذیرفته نیست، لذا حضور زنان را بر نمی تابند و یا در برابر پذیرش و دیدن نگاه و نظر آنها گرانجانی می کنند.

هنرمند با کاشت رنگها دوبینی های صرف را به چالش می آورد و حالت سومی را به تصویر می کشد که توانسته خاکستری باشد همان خاکستری که در بطنش شعله افروز در نهان دارد!

تخیلی را پرواز می دهد که در تونل زمان متحرک است، آرمانی را می جوید که از دنیای پر ماجرای زنان برمی خیزد و به ورطه های پُر ناشدنی رنگ ها  در مناسبات بشری منتهی می شود. زن در تلاقی با ناشناخته ها نیست، در پستوی گذر نادیده هاست! اگر خزان را انتظار رویشی دگر است، واپسین انسان باید زن باشد.

دکتر شهریار محسنی (پژوهشگر و جامعه شناس

ساعات بازید : جمعه ها 4 تا 8 عصر

شنبه تا پنجشنبه 11 صبح تا 7 عصر
گالری روزهای دوشنبه تعطیل  می باشد.

منبع: سایت گالری‌اینفو