شاید کسی
فکر نمی کرد که بعد از گذشتن 130 سال از زمانی که"سیاتله"رییس قبیله
"دوامیش"به چهاردهمین رییس جمهور آمریکا "فرانکلین پایرسه" بخاطر فروش
سرزمینشان در اوج ناامیدی مینوشت،نه تنها سرزمینش بلکه تمام دنیا اینگونه
رو به نابودی برود .
از سال 1902 درزمانیکه نظام سرمایه داری بوجود می آید و جانوران وگیاهان
جای خود رابه کارخانه ها ومحلی برای نگه داری تولیدات انبوه مواد شیمیایی
وتجزیه نشدنی میدهد واین مسیله تا جایی پیش میرود که در چین در مدت زمان دو
هفته کارخانه ای احداث میشود؛وسال 1970 تابه امروز نیمی از جانوران روبه
انقراض میروند(یکهشتم پرندگان، ۱۳ درصد گیاهان گلدار جهان و یکچهارم
کلیهٔ پستانداران را شامل میشود)واین بدین معناست که سرعت انقراض در این
سالهای اخیر ده هزار برابر افزایش پیدا کرده است وتخمین زده میشود که تا
سال 2100 نیمی از گونه های جانوری منقرض شوند.
دردنیایی که سرعت قطع درختان بیشتر از کاشت درختان است،سرعت صید ماهی ها
بیش از روند باززایی آنهاست،سرعت مصرف آب شیرین زیرزمینی بیشتر از بارش است
وسرعت انتشار کربن بیشتر از جذب آن است،برای هرکس موجود زنده ای غیر ممکن
خواهد بود وباید مطمین بود که نابودی فاصله ای ندارد.در دنیایی که اگر
جانوران نباشند گیاهی نخواهد بود واگر گیاهی نباشد حیاتی نخواهد بود.
در سال2011 پژوهشگران باغ وحش سان دیه گو با بوجود آوردن "باغ وحش
منجمد"وذخیره سلول های بنیادی ده هزار گونه جانوری تا به امروز سعی در
جلوگیری از نابودی جانوران در حال انقراض هستند.پژوهشی که هنوز امکان عملی
شدنش در زمان حال ممکن نیست؛در خوشبینانه ترین حالت اجداد ما حیواناتی اندک
درپشت قفس های مدرن وپیشرفته ای ببینند که هم جانور وهم باغ وحش زاده ی
صنعت ومدرنیته ای خواهد بود که امروزه از مهم ترین عوامل انقراض بشمار می
آید.
منبع: سایت گالریاینفو