کریسمس 2015 نمایشنامه خوانی "پدر" - باغ موزه زندان قصر

کریسمس 2015 نمایشنامه خوانی "پدر" - باغ موزه زندان قصر
پدر گستره معنای است که محدود به یک اقلیم نخواهد شد.
هنر نمایش بی تردید یک برش از زندگیست (slice of life ) . کشمکش آدمی با خویش و با آدمیان دیگر است.بحران پیش آمده در درام برآیند گذشته ، حال و آینده ای است که شخصیت نمایشنامه ، در مختصات حال درپی عرضه آن است.کشمکش تصاعدی برای مخاطب از زمان تصمیم گیری جهت دیدن نمایش آغاز و تا پایان برگشت به مکان قبلی ادامه خواهد داشت.در این فرآیند خلق تصور برای چیه چیزی را دیدن تا اثرگذاری درام در ذهن مخاطب فعل و انفعالاتی شکل میگیرد که در این مدخل بنام جادوی نمایش معرفی میگردد.در این مسیر هر حادثه از پس حادثه ای دیگر شفاف یا کدر هویت خود را برملا میکند و در سوی دیگر کاراکترها در شرایط پیش رو آگاه و ناآگاه نقش بازی میکنند.نمایش از یک سکون آغاز و به یک سکون دیگر ره می یابد.اما چرایی پدیدارشدن سکون اولیه باید درک و چرایی سکون پایانی باید آشکارا بیان گردد.فعال سازی ذهن مخاطب برای تجسم ، از ناجایی به جا تغییر می یابد و کشف یک راز بن مایه صحنه را بیان میکند.
شب هنگام فرا رسیده است ،شبی سرد و پر از تشویش.شب هنگامی آرام به پایان میرسد. اما سالی جدید را آغازگراست.در این رفت و آمد حالی کهنه و آنی تازه می گردد.....مرگی به طلوعی وصل میشود.و نشانه ای را جرس ، فریاد کنان نجوا میکند.......که هر آغازی را پایانی و هر پایانی را آغازی استوار است.....