چند روز پیش شنیدم که نمایشی با عنوان‌ یونسکو شدن توسط گروه ملویل قرار است‌ بر صحنه برود. در ابتدا گمان میکردم دوباره‌ همانند همه نمایش های این سالهای اخیر با نمایشی بی ارزش روبرو خواهم شد . کسی مرا نمیشناخت و من‌ آخرین صندلی را در آخرین
ردیف خریداری کردم تا اگر از نمایش خوشم نیامد در آن گوشه بخوابم. ولی امشب با اتفاقی نادر روبرو شدم که فرصت پلک زدن را از من گرفت.

در روزگاری که از مرگ تئاتر و سینما سخن می‌گویند، تماشای تئاتر یونسکو شدن، مژده از یک رویداد امیدوار کننده در عرصه ی نمایش میداد. سادگی این تئاتر کاملا بر اساس تئاترهای پیتر بروک بود. با اطمینان میگم گروه تئاتر ملویل بی نظیر بود. من معتقدم ترکیبی از تئاتر یونسکو، بروک و چخوف بر روی صحنه رفت. به یاد ندارم تا بحال چنین ترکیبی بین کمدی و درام را بدین شکل بر روی صحنه های تئاتر دیده باشم. تعادل در این نمایش از دست نمی‌رفت و پیرنگ به خوبی شکل می‌گرفت. تک تک شخصیت های این نمایش، به خوبی ساخته و پرداخته شدند. فضا کاملاً ساخته شد. نمایشنامه خیلی منسجم بود. متن و دیالوگ ها خیلی قدرتمند بودند. بازیگران کاملا در نقش هاشون فرو رفته بودند و ادا در نمی آوردند. معلوم بود که به خوبی با نقش هاشون ارتباط برقرار کرده اند و مدت زیادی تمرین کرده اند. سادگی این نمایش از پس کمال و پیچیدگی می آمد. باید به گروه تئاتر ملویل تبریک گفت. کاری که هنرمندان این گروه تئاتر انجام می‌دهند یک موج نو در تئاتر سرزمین ماست. این گروه مثل گروهی است که الیا کازان با نسل جوان در دهه ی پنجاه و شصت میلادی به راه انداخت و بعد ستارگان بسیاری از آن به عالم سینما راه یافتند. گروه تئاتر ملویل با رویکردی که در پیش گرفته در سالیان آینده، هنرمندان بزرگی را به جامعه ی هنری ما هدیه خواهد داد. باید به این گروه دست مریزاد گفت و ... دیدن ادامه ›› امیدوارم خلأ بزرگی که سالهاست گریبان عرصه ی هنر تئاتر و سینمای کشور ما را گرفته با آمدن گروه هایی مانند گروه ملویل بار دیگر جبران بشود و جانی دوباره به کالبد نمایش و سینما دمیده شود