اسم سجاد افشاریان،به قول جوون‌های امروزی دارد تبدیل به یک «رد فلگ» می‌شود. هر جا اسمش را دیدی به قول وودی آلن‌ «پول [بلیط] رو بردارو فرار کن »

البته نمیدونم کاسه کوزه رو سر افشاریان بشکنیم یا سر محمد رضا آگاه ، البته میتونیم سر اون بی پدر مادری بشکنیم که کسی بابت انتقاد، رگ گردن کلفت نمیکند ، هوش مصنوعی نابخرد، (پس تیوال محترم ،هاید نکن ،ما داریم به هوش مصنوعی خُرده میگیریم نه به ساحت این دو بزرگوار )

آنتیگونه به روایت هوش مصنوعی ، به یقین آزمایشگاهی است برای سنجش صبر و استقامت شما، اینکه تا کجا میتوانید تحمل کنید و از سالن بیرون نرید ، تا کجا میتوانید تحمل کنید و وسط نمایش فریاد نزنید که لباس تن هیچ کسی نیست
آنتیگونه کلاسی است برای تبدیل تراژدی به نه حتی کمدی که «مضحکه» ،کمدی کلمه درستی برای نشون دادن چنین وضعیتی نیست

کارگردانی(هوش مصنوعی) که گمان میکند با حذف آگاهانه آنتیگونه ، دارد تراژدی بزرگتری خلق میکند اما نمی‌داند که نمایش را تبدیل به پرت و پلا ... دیدن ادامه ›› می‌کند ، البته احتمالا خودش هم می‌داند(!) و گرنه آن بِپَّر بپر های دقیقه آخر بازیگر نقش کرئون و اشک زوری ای که می‌چکاند چه کارکردی دارد جز تحت تاثیر قرار دادن تماشاگری که یک ساعت در این منجلاب بی سر و ته دست و پا زده و آن گریه برایش ،نوری است در این سیاهی و تباهی که مثلاً احساس کند دارد شاهکاری میبیند و حتما عقلش نرسیده که شاهکار می‌بیند و شاید این شاهکار بوده و ما که قطعا از هوش مصنوعی کمتر میفهمیم و پس حتما اون‌ گریه نشانه ای است برای ....

پی نوشت مهم تر از متن:بعد از اندکی عضو تیوال بودن ، دیگر سخت نیست حدس اینکه چه کس یا کسانی نقد های مثبت خودشون رو (بر اثری که اسم سجاد افشاریانو به همراه داره) از قبل نوشته‌اند ، این دوستان با منطق های هرمنوتیک عجیب غریب وبا تفسیر و تاویل هایی که نه تنها ذهن کارگردان که حتی عقل جن هم بهش نمیرسه ، جوری نمایش را با کامنت هاشون «بزک» میکنن که آدمی از این همه توانایی حیرت می‌کنه