نمیدونم خوشحال باشم از دیدن این نمایش یا ناراحت ازاینکه حسی رو که تو این یک ساعت و خورده ای تجربه کردم دیگه تجربه نخواهم کرد،کاش میشد بعضی از دیالوگ هارو بار ها عقب و جلو کنم و از نو لذت ببرم،

از سالن که بیرون اومدم دیدم یکنفر داره میگه که اگر میدونستم یه بازیگر داره کلا نمیومدم،و میتونم حدس بزنم که ایشون یکی از همون دوستانی بودن که کل مدت با نور یا صدای گوشیشون دیگران رو از فضا خارج میکردن و ای کاش کسانی که واقعا انقدر کار مهمی دارن که نمیتونن یک ساعت رو بدون گوشی سپری کنن نیان.واقعا کلافه کننده بود اینکه بعد از اینهمه تذکر و تاکید این رفتار ها دیده میشد.