نمایشی زیبا و جذاب در ژانر تراژیکمدی که براستی خنده و گریه را در چهره مخاطب صادقانه مینشاند با بازی زیبای آقای آهنین جان و آقای عطایی عزیز که آنقدر زیبا این کاراکترها را خلق کرده اند که اتمسفر صحنه با ریتم و بازی درست اینان جاری شده و جادوی صحنه به وجود می آید آنچنان که موسیقی که واقعا نقطه ضعف این کار است آنقدر بد جلوه نمیکند...روایتی عاشقانه در دل سیاستی ظالمانه در دوران استبداد و مشروطه کشی!و پرداختن به زنان شجاع دلی که هیچگاه فریاد بیصدایشان شنیده نشد حتی تا به امروز.....و حاجی جبارانی هارپاگون گونه که همیشه فرصت طلبند و مال اندوزی میکنند و با خالی کردن جیب مردم کیسه هاشان را پر...و در آخر مرگ در میزند و تو با دستانی خالی از کیسه های پر میروی....!!!