ممنون جناب موسوی.

درود گرامیان
من تماشاگر امشب تئاتر شما بودم. ضمن سپاس از تلاش ارزشمندتان و کوششی که برای روشن نگه داشتن چراغ تئاتر می کنید، خدمتتان عارضم که: اجرای نمایش با حسی صمیمانه همراه بود و بیشتر بازیگران نقش هایشان را بی تکلف و باور پذیر بازی کردند، ولی من به عنوان مخاطب با چند مورد روبرو شدم ، از جمله این که ؛ می شد برخی صحنه ها را کوتاه و یا حذف کرد و به نظر می رسید نه تنها خللی بر داستان وارد نمی شد بلکه هضم روایت را سهل تر کرده و حتا غافلگیری بیشتری در مخاطب ایجاد می کرد که تاثیرگذاری اش را بسیار بالا می برد. تحرک برخی بازیگران و نیز کنش و واکنش احساسی شان نسبت به داستان و دیگر بازیگران کمتر بود و ریتم نمایش را دچار تزلزل می کرد. دکور جالب نبود . لباس بازیگران زن تفاوت چشمگیری با هم داشت که با توجه به نوع ارتباطشان سوال هایی با پاسخ های نه چندان قانع کننده در ذهن می نشاند و .... با این حال دقایق لذتبخش و تاثیر گذار بسیاری هم در آن بود که ما تماشاگران ایرانی را راضی می کرد. دوری از دروغ های ممیزی در چگونگی ارتباط دوستانه ی این زوج ها هم البته نقطه ی قوت و جسارت قابل تحسین این تئاتر بود. برایتان عمیقاً آرزوی موفقیت های بیشتر و پایداری در این عرصه ی ارزشمند را داریم.

سلام ممنون که انقدر با جزیئات مارو تماشا کردین.
درمورد طراحی لباس دقیقا قرار بر این بود که چه در مورد رنگ ها چه در مورد استایل لباس ها تماشاگر تفاوت شخصیت ها رو تو لباس هاشون ببینه ...
یه خانم مستقل و خسته و وفادار
یه مرد افسرده
و یه زن به ظاهر شاد و قوی و امروزی
یه مرد که به اصطلاح بچه ی کف بازاره